Wanneer u door Groot-Brittannië of de landen van het Gemenebest reist, zult u misschien verbaasd zijn de eerste keer dat u richtingaanwijzers als volgt ziet:
• "Way In" in plaats van "Entrance"
• "Way Out" in plaats van "Exit" (dat is een uitweg!)
Of, als u toevallig in Zuid-India reist, zult u misschien verbaasd zijn wanneer uw gastheer in plaats van 'Tot ziens' afscheid neemt door 'Ga en kom' te zeggen. Wat hij je vertelt is dat zijn verwachting niet alleen is dat je weggaat, maar dat je terugkomt!
Dit zijn voorbeelden van lokale manieren van spreken, of idiomen. De oude Hebreeën hadden ook idiomen die hun manier van denken weerspiegelden. In het Engels staan deze unieke taalconventies bekend als hebraïsmen. Sommige Hebreeuwse idiomen hebben hun weg gevonden naar algemeen Engels gebruik, zoals "halsstarrig" en "vloeiend van melk en honing". Anderen zijn minder bekend, zoals degene die we vandaag diepgaand zullen bestuderen.
In tegenstelling tot de Britse “weg naar binnen” en “weg naar buiten” en de Indiase “ga en kom”, had het Hebreeuwse volk een gezegde “om uit te gaan en binnen te komen”, wat in feite een manier was om te zeggen “leef het leven”. Als je er een beetje over nadenkt, begint dit allemaal logisch te worden, omdat al het leven kan worden samengevat door ons komen en gaan.
Als u bijvoorbeeld 's ochtends opstaat, waar gaat u dan heen? Om te werken, naar school, naar de supermarkt. En dan, als u klaar bent, waar gaat u dan heen? Weer thuis.
Of denkend aan een langer tijdsbestek, er zijn begin- en eindpunten in verschillende fasen van ons leven. Bijvoorbeeld het starten en afmaken van de universiteit of het starten van een gezin en kinderen die van huis gaan.
Een tweede, meer specifieke bijbelse betekenis van de Hebreeuwse term "uitgaan en binnenkomen" heeft te maken met het uitoefenen van leiderschap (wat EW Bullinger "officiële functies" noemt). Ook hier helpt het om het in termen van voorbeelden te zien.
Als u bijvoorbeeld 's avonds thuiskomt, waar gaat u dan heen? Om les te geven in een fellowship, om een cursus bij te wonen, om een leiderschapsbijeenkomst te houden. Of, op een langere termijn, erover nadenken om de verantwoordelijkheid voor een fellowship op zich te nemen of op te geven, of om fulltime in de bediening te gaan werken en dan met pensioen te gaan uit die functie.
Dus ter beoordeling had het idioom "uitgaan en binnenkomen" twee betekenissen:
• Verwijzen naar het leven in het algemeen; en
• Verwijzen naar officiële functies (of het uitoefenen van leiderschap)
EW Bullinger identificeert het eerste gebruik van deze uitdrukking als een voorbeeld van de stijlfiguur synecdoche. Hij wijst er verder op dat het in zijn specifieke toepassing een kwestie van putten is bijzonderheden For universalia. Met andere woorden, het leven in het algemeen komt niet neer op uitgaan of binnenkomen; maar door deze twee tegengestelde acties tegen te gaan, hebben we in een microkosmos een manier om over alles daartussenin te spreken. "Gaan" en "komen" worden zo boekensteunen die alles beschrijven wat we in het leven doen.
Het tweede gebruik van deze uitdrukking heeft betrekking op leiders die bepaalde functies binnen de gemeente uitoefenen. Een leider staat niet altijd aan het roer. Er is een punt dat een leider in zijn officiële functie komt en een punt dat ze uitgaan. Maar terwijl ze zich in die positie bevinden, moeten ze omgaan met het reilen en zeilen van hun ambt, net zoals ieder ander die leeft, moet omgaan met de zaken die van dag tot dag aan de orde zijn.
Als we vandaag de Bijbel doorlopen, zullen we voorbeelden zien van beide gebruiken van "gaan en komen":
• Verwijzen naar het leven in het algemeen; en
• Verwijzen naar officiële functies (of het uitoefenen van leiderschap)
We beginnen met het voorkomen van de term die betrekking heeft op God.
GOD
God heeft altijd de weg voor en naar zijn volk bewaard.
Psalm 121: 1-8 (ESV):
Een lied van Ascents.
Ik hef mijn ogen op naar de heuvels. [Lett .: Zal ik mijn ogen opheffen naar de heuvels?] Waar komt mijn hulp vandaan?
Mijn hulp komt van de HEER, die hemel en aarde heeft gemaakt.
Hij zal je voet niet laten bewegen; hij die je bewaart zal niet sluimeren.
Zie, wie Israël bewaart, zal niet sluimeren noch slapen.
De HEER is uw bewaarder; de HEER is uw schaduw aan uw rechterhand.
De zon zal u niet overdag treffen, noch de maan 's nachts.
De HEER zal u voor alle kwaad behoeden; hij zal je leven houden.
De HERE zal ervoor zorgen dat u uitgaat en binnenkomt [met andere woorden, uw hele leven] van nu af aan en voor altijd.
JEZUS CHRISTUS
Net als zijn hemelse Vader leidde Jezus Christus zijn volk naar binnen en naar buiten en voorzag hij in al hun behoeften. Als weg was hij zowel "weg in" als "uitweg" voor Gods volk.
Johannes 14: 6 (ESV):
Jezus zei tegen hem: "Ik ben de weg en de waarheid en het leven [EW Bullinger op de stijl van spreken hendiatris, of Three for One: “Ik ben de weg, ja; de ware en levende manier ”]. Niemand komt tot de Vader behalve door mij.
Johannes 10: 9 (ESV):
Ik ben de deur. Als iemand door mij binnenkomt, zal hij worden gered en zal hij in- en uitgaan en weiland zoeken.
Als onze weg in en uit de kudde, is Jezus Christus allebei onze poort tot het eeuwige leven en de poortwachter van ons overvloedigere leven. Wat een geweldige manier voor ons om in en uit te gaan en weiland te zoeken!
MOZES & JOSHUA
Jezus Christus is echter niet altijd fysiek aanwezig op aarde geweest.
Maar God heeft in elk tijdperk voorzien in tijdgenoten in elke generatie om Zijn geroepenen te weiden, zowel naar binnen als naar buiten.
Kijk eens hoe God met Mozes werkte om Jozua aan te stellen toen het tijd was om de teugels over te dragen aan een nieuwe leider.
Deuteronomium 31: 2 (ESV):
En hij zei tegen hen: 'Ik ben vandaag 120 jaar oud. Ik kan niet meer naar buiten en naar binnen. De HEER heeft tegen mij gezegd: "Je mag deze Jordaan niet oversteken."
Mozes was niet langer in staat om naar buiten te gaan en binnen te komen: hij kon niet langer fysiek alle taken van zijn ambt vervullen. Maar God was in hem aan het werk om Joshua in die leidende rol te benoemen om Gods volk naar buiten te leiden en binnen te brengen.
Nummers 27: 16-21 (ESV):
“Laat de HERE, de God van de geesten van alle vlees, een man aanstellen over de gemeente
wie zal voor hen uitgaan en voor hen ingaan, wie zal hen naar buiten leiden en binnenbrengen, opdat de vergadering van de HEERE niet zal zijn als schapen die geen herder hebben. " [Dat zou jammer zijn.]
Toen zei de HEER tegen Mozes: 'Neem Jozua, de zoon van Nun, een man in wie de Geest is, en leg je hand op hem.
Zet hem voor de priester Eleazar en de hele vergadering, en geef hem opdracht voor hun ogen.
U zult hem een deel van uw gezag bekleden, opdat de gehele gemeente van het volk Israël gehoorzaam zou zijn.
En hij zal voor Eleazar, de priester, staan, die hem naar het oordeel van de Urim voor het aangezicht des HEEREN zal informeren. Op zijn woord zullen zij uitgaan, en op zijn woord zullen zij binnenkomen, zowel hij als het hele volk van Israël met hem, de hele gemeente. "
Joshua kon ze via zijn woord naar buiten leiden, niet omdat hij een betere man was dan wie dan ook, maar omdat hij Gods Woord tot zijn woord had gemaakt. Op dezelfde manier doen degenen die bedieningen uitoefenen in de Kerk gewoon wat God hen geroepen heeft te doen met Zijn Woord, uitgaande voor en binnen voor de gemeente. Wat is het een vreugde, voorrecht en eer om in onze tijd op zo'n niveau te dienen!
DAVID & SOLOMON
Niet zomaar een man of vrouw is bereid om Gods volk te leiden bij het volgen van een grote voorganger. Maar Salomo was zo iemand. Zijn vader David had Gods volk onbevreesd geleid toen hij, als jonge man, door Saul was aangesteld om uit te gaan en voor het volk binnen te komen.
1 Samuël 18: 12-16 (ESV):
Saul was bang voor David omdat de HEER met hem was, maar hij was vertrokken van Saul.
Saul verwijderde hem dus uit zijn aanwezigheid en maakte hem tot commandant van duizend. En hij ging naar buiten en kwam voor de mensen binnen.
En David had succes in al zijn ondernemingen, want de HEER was met hem.
En toen Saul zag dat hij veel succes had, had hij vreselijk ontzag voor hem.
Maar heel Israël en Juda hielden van David, want hij ging uit en kwam voor hen binnen.
Later was het Salomo's beurt om op te staan en naar voren te treden. Luister naar Salomo's gebed tot God toen hij besefte dat hij degene moest zijn die na het overlijden van zijn vader David doorging. En hij was zachtmoedig voor God in deze nederige omstandigheid.
2 Chronicles 1: 9-10 (ESV):
O HEERE God, laat nu uw woord aan mijn vader David in vervulling gaan, want U hebt mij koning gemaakt over een volk zo talrijk als het stof der aarde.
Geef mij nu wijsheid en kennis om uit te gaan en voor dit volk binnen te komen, want wie kan dit volk van jou, dat zo groot is, besturen? "
Niemand kan zichzelf zo'n eer aandoen; maar als een man of vrouw zo'n opdracht heeft gekregen, kan hij die het beste vervullen. God zou niet minder van ons verwachten.
MATTHIAS
Tot nu toe hebben we gekeken naar gevallen van "uitgaan en binnenkomen" in het Hebreeuwse Oude Testament. Maar deze kleurrijke uitdrukkingsvorm verdween niet met de komst van de Hellenistische of Griekssprekende wereld van het Nieuwe Testament.
We zien hiervan een levendige illustratie in de aanloop naar Pinksteren in Handelingen hoofdstuk 1. De discipelen waren bijeen om een vervanger te kiezen voor Judas die was gevallen en zichzelf aan een zwaard had opgehangen. Die vervanging zou aan specifieke criteria moeten voldoen. Kijk maar!
Handelingen 1: 21-22 (ESV):
Dus een van de mannen die ons hebben vergezeld gedurende de hele tijd dat de Heer Jezus onder ons heen en weer ging,
beginnend vanaf de doop van Johannes tot de dag waarop hij van ons werd weggenomen - een van deze mannen moet met ons een getuige van zijn opstanding worden. "
Zoals Jezus zelf tijdens zijn aardse bediening tussen de discipelen was gegaan, zo zou deze man leiderschap moeten uitoefenen als een getuige van de opstanding van Jezus Christus. Om in aanmerking te komen om tot de twaalf te worden gerekend, zou hij het hele scala van Jezus 'aardse bediening moeten hebben ervaren, vanaf de dag van zijn doop tot aan zijn hemelvaart. Wat een geweldige en bijzondere kwalificaties!
Er waren op zijn minst twee mannen die daadwerkelijk aan die criteria voldeden, en ze waren allebei geweldig op zich: Matthias en Joseph genaamd Barsabbas. Wie er ook werd gekozen, zou, net als Jezus Christus, in en uit moeten gaan onder de leiders, wandelend, pratend en omgang met hen.
SAUL & BARNABAS
Soms is de leider die God in gedachten heeft voor Zijn volk op een bepaalde plaats en tijd niet degene die alle anderen al in hun eigen gedachten hebben uitgekozen. Saulus van Tarsus was zo'n leider. Saul was niet alleen de meest onwaarschijnlijke kandidaat; hij wekte ook een enorme angst op in plaats van vertrouwen. Toen de mensen voor het eerst werden geconfronteerd met de kennis van zijn bekering, wilden ze zelfs niet eens geloven dat hij een discipel was. Maar Barnabas leidde hem binnen.
Handelingen 9: 26-29 (ESV):
En toen hij naar Jeruzalem was gekomen, probeerde hij zich bij de discipelen te voegen. En ze waren allemaal bang voor hem, want ze geloofden niet dat hij een discipel was.
Maar Barnabas nam hem mee en bracht hem naar de apostelen en vertelde hun hoe hij onderweg de Heer had gezien, die tot hem sprak, en hoe hij in Damascus vrijmoedig had gepredikt in de naam van Jezus.
Dus ging hij tussen hen in en uit [spraakfiguur thuisoptoton, "Als verbuigingen" in het Grieks] in Jeruzalem, vrijmoedig predikend in de naam van de Heer.
En hij sprak en twistte tegen de Hellenisten. Maar ze probeerden hem te vermoorden.
Het was Barnabas die Saulus een binnenkomer gaf in de harten en geesten van Gods volk door hem en zijn geloofsbrieven vrijmoedig aan de apostelen zelf voor te stellen.
Dit is wat hij hun vertelde:
- Dat hij de Heer had gezien;
- Dat hij tot hem had gesproken; en
- Dat hij moedig in Damascus had gepredikt in de naam van Jezus.
En eens de apostelen hem aanvaardden, kijk dan wat er gebeurde: hij ging in en uit onder hen in Jeruzalem, en bleef vrijmoedig prediken in de naam van de Heer. En niet alleen dat, hij sprak en twistte ook tegen de Hellenisten. Wat een onbevreesde getuige was hij geworden voor de Heer Jezus Christus!
GODS MENSEN
We hebben gezien hoe God op verschillende momenten en op verschillende manieren leiders voor zijn volk geeft. Als we in Gods wegen wandelen en in gemeenschap met onze broeders zijn, zal God ervoor zorgen dat elk aspect van ons individuele leven ook wordt gezegend.
Deuteronomium 28: 1-6 (ESV):
”En als u trouw de stem van de HERE, uw God, gehoorzaamt en zorgvuldig al zijn geboden onderhoudt die ik u vandaag gebied, zal de HERE, uw God, u hoog boven alle volken van de aarde plaatsen.
En al deze zegeningen zullen over u komen en u overvallen, als u de stem van de HERE, uw God, gehoorzaamt.
Gezegend zult u zijn in de stad, en gezegend zult u zijn in het veld.
Gezegend zal zijn de vrucht van uw schoot en de vrucht van uw land en de vrucht van uw vee, de toename van uw runderen en de jongen van uw kudde.
Gezegend zal uw mand en uw kneedkom zijn.
Gezegend zult u zijn wanneer u binnenkomt, en gezegend zult u zijn wanneer u uitgaat.
Laten we elkaar opbouwen en helpen, zodat we als kerklichaam kunnen weten waar we vandaan komen, waar we heen gaan en al het goede dat Hij gaandeweg voor ons in petto heeft.
Laten we God de weg in en uit laten gaan zodat we zeker kunnen volgen!
Reacties