Gods dierbare bezit
Stelt u zich eens voor dat een historicus vanaf nu een verwijzing naar een 'kluis' tegenkomt en probeert te bepalen wat zo'n item precies was. Was het een container die werd gebruikt voor het weggooien van scherpe voorwerpen zoals naalden en spelden? Waarom zou ik er een hebben en waar was het goed voor?
Het begrijpen van een kluis is afhankelijk van een goed begrip van bankieren. Misschien zal er in de toekomst op een gegeven moment niet meer bestaan, waardoor het voor toekomstige generaties veel moeilijker wordt om het gebruik van werktuigen te ontcijferen die verband houden met de verouderde handel.
Terugkijkend op middelen voor het behoud van rijkdom in voorbije eeuwen, was in de Bijbel keer elke man zijn eigen bankier. Als een man rijkdom had, was hij alleen om te proberen een manier te vinden om het te beveiligen. Een veel voorkomende methode voor het verbergen was om de kostbaarheden in een veld te begraven op een plek die alleen de eigenaar bekend was. Als de eigenaar om welke reden dan ook niet op een later tijdstip zou terugkeren om zijn schat op te halen, wat is er dan van gekomen? Misschien zou het onontdekt blijven, of iemand die naar tekenen van begraven schat zoekt, zou het kunnen vinden en het in bezit kunnen nemen. De veiligste manier voor de ontdekker om zijn vondst te beschermen zonder argwaan te wekken, was om het geheim voor zichzelf te houden en het veld te kopen zodat hij eigenaar kon worden, zowel van het veld als van alles wat erin zat. Voor waardevolle schatten zou het de moeite waard zijn.
Een vers dat naar deze gebruiken verwijst, is te vinden in de evangeliën.
Ik zal dit vers en alle andere geschriften die in deze leer worden gedeeld lezen uit de Engelse standaardversie of ESV. Als je verder leest in King James, let dan op elke keer dat het woord 'eigenaardig' voorkomt, wat een rode draad zal vormen voor de onderwerpen die ik zal bespreken.
Matthew 13: 44:
“Het koninkrijk van de hemel is als schat verborgen in een veld, die een man vond en bedekte. Dan in zijn vreugde gaat hij en verkoopt alles wat hij heeft en koopt dat veld.
Waarom zou een man schatten verbergen nadat hij die had gevonden? Zodat hij de titel van het land kon bemachtigen voordat iemand anders erachter kwam. Nu begrijpen we waarom een man alles zou verkopen wat hij moest kopen om zo'n veld te kopen: het was inderdaad zo waardevol!
Met deze achtergrond in de bijbelse cultuur wil ik graag een beetje met u delen over "Gods dierbaar bezit".
In het Oude Testament was Israël Gods persoonlijke eigendom.
Psalm 135: 4:
Want de Heer heeft Jacob voor zichzelf gekozen, Israël als het zijne eigen bezit.
De woorden "eigen bezit" worden vaak vertaald als "gekoesterd bezit". Letterlijk duidt de zin een schat aan die is verworven voor een bezit.
King James vertaalt 'eigen bezit' als 'eigenaardige schat', waarbij het woord 'eigenaardig' aangeeft 'datgene wat alleen aan een persoon toebehoort'.
Wij zijn het exclusieve eigendom van God - hoe geweldig is dat!
Als Gods eigen bezit was Israël een schat die hij persoonlijk voor zichzelf had verworven. Vandaag, in het tijdperk van genade, zijn wij - de kerk - het Israël van God.
Wanneer is dit allemaal begonnen? Laten we eens kijken naar wat God tegen Israël zei toen ze in Sinaï een verbond met hem gesloten:
Exodus 19: 4-5:
U hebt zelf gezien wat ik de Egyptenaren heb aangedaan, en hoe ik u op arendsvleugels droeg en u bij mijzelf bracht.
Daarom, als u inderdaad mijn stem wilt gehoorzamen en mijn verbond houdt, zult u mijn dierbare bezit zijn onder alle volkeren, ...
"Geprezen bezit" wordt vertaald uit hetzelfde Hebreeuwse woord als "eigen bezit" in Psalm 135: 4. Onder alle volkeren zou Israël de dierbare zijn.
... je zult mijn kostbare bezit zijn onder alle volken, want de hele aarde is van mij;
God is volledig eigenaar van Zijn bezit, omdat de hele aarde van Hem is. Psalm 24: 1 geeft verdere aspecten van deze waarheid weer en beantwoordt de vraag "Wat is de Heer?".
Psalm 24: 1:
De aarde is van de Heer en haar volheid, de wereld en degenen die daarin wonen,
Het eerste woord in het Hebreeuwse vers is eigenlijk "van de Heer". Een letterlijke vertaling van dit vers zou zijn:
De Heer is de geschapen aarde en alles wat haar vult; de bewoonde wereld en degenen die er wonen.
Twee dingen worden hier dus vermeld als zijnde van de Heer:
- De geschapen aarde, en alles wat haar vult; en
- De bewoonde wereld, en degenen die er wonen.
Dit is de reden waarom Israël Gods dierbare bezit was, want de hele wereld is van Hem om te doen wat Hij wil. En het behaagde de Heer om uit alle volkeren Israël te kiezen.
Exodus 33: 12-16:
Mozes zei tegen de Heer: "Zie, u zegt tot mij:" Breng dit volk groot ", maar u hebt mij niet laten weten wie u met mij zult zenden. Maar je hebt gezegd, ik ken je bij naam, en je hebt ook gunst gevonden in mijn ogen. '
Dus nu, als ik gunst in uw ogen heb gevonden, laat me nu alstublieft uw wegen zien, zodat ik u mag kennen om gunst in uw ogen te vinden. Bedenk ook dat deze natie jouw volk is. '
En hij zei: "Mijn aanwezigheid zal met u meegaan en ik zal u rust geven."
En hij zei tegen hem: "Als uw aanwezigheid niet met mij mee gaat, breng ons dan niet hier vandaan.
Want hoe zal het bekend worden dat ik gunst heb gevonden in uw ogen, ik en uw volk? Is het niet zo dat u met ons meegaat, zodat wij, ik en uw volk, zich onderscheiden van alle andere mensen op aarde? '
Israël was verschillend en vond gunst in Gods ogen vanwege de aanwezigheid van God onder hen - God ging met hen mee! Dit is wat hen echt onderscheidde.
Deuteronomium 7: 6-9:
“Want u bent een heilig volk voor de Heer, uw God. De Heer, uw God, heeft u uitgekozen om een volk te zijn vanwege zijn dierbare bezit, uit alle volkeren die op aarde zijn.
Het was niet omdat je meer in aantal was dan enig ander volk dat de Heer zijn liefde op je zette en je koos, want je was de minste van alle volkeren,
maar het is omdat de Heer u liefheeft en de eed houdt die hij aan uw vaderen heeft gezworen, dat de Heer u met een machtige hand naar buiten heeft gebracht en u heeft verlost uit het huis van de slavernij, uit de hand van Farao, koning van Egypte.
Weet daarom dat de Heer, uw God, God is, de trouwe God die verbond en standvastige liefde houdt met degenen die hem liefhebben en zijn geboden onderhouden, tot duizend generaties,
Er was geen twijfel over dat de getrouwe God zich houdt aan zijn verbond en standvastige liefde volgens zijn eed. Israël moest op haar beurt Hem liefhebben en zijn geboden onderhouden met heel haar hart en ziel.
Deuteronomium 26: 16-19:
“Vandaag beveelt de Heer, uw God, u deze statuten en regels te doen. Je zult er daarom voor zorgen dat je ze doet met heel je hart en met heel je ziel.
Let nu op de twee delen van het verbond: de verklaring van Israël en de verklaring van God.
U [Israël] hebt vandaag verklaard dat de Heer uw God is, en dat u in zijn wegen zult wandelen, en zijn inzettingen en zijn geboden en zijn regels zult onderhouden, en zijn stem zult gehoorzamen.
En de Heer heeft vandaag verklaard dat je een volk bent voor zijn dierbare bezit, zoals hij je heeft beloofd, en dat je al zijn geboden moet onderhouden,
en dat hij u zal plaatsen in lof en roem en eer hoog boven alle naties die hij heeft gemaakt, en dat u een heilig volk zult zijn voor de Heer, uw God, zoals hij beloofde. "
Israël zou Gods heerschappij in hun leven verklaren, zijn wegen bewandelen, zijn geboden onderhouden en zijn stem gehoorzamen.
De Heer zou voor zijn beurt Israël als Zijn dierbaar bezit verklaren, haar boven alle anderen plaatsen in lof en eer en haar apart zetten als een heilig volk voor Hem. Wat een ongelooflijke relatie tussen de Heer en zijn volk!
Deze speciale relatie verdween niet met de komst van genade; in feite werd het dieper en nog betekenisvoller. In het Oude Testament was het Israël dat de mensen waren die God apart zette. Tegenwoordig zijn wij - de kerk - het Israël van God.
Galaten 6: 16:
En wat betreft allen die zich aan deze regel houden, vrede en genade zij met hen, en met het Israël van God.
Omdat we het Israël van God zijn, zijn we ook Gods dierbare bezit. Kijk wat Titus 2:14 erover te zeggen heeft.
Titus 2:14:
die zichzelf voor ons gaf om ons van alle wetteloosheid te verlossen en voor zichzelf een volk te zuiveren voor zijn eigen bezit ...
"Een volk voor zijn eigen bezit" is dezelfde uitdrukking vertaald in de Septuagint als "gekoesterd bezit". In het bijzonder betekent deze Griekse uitdrukking:
- Wat is er boven
- Eigendom opgelegd
- Een volk [als] een aanwinst
Jezus Christus gaf zichzelf voor ons om ons te verlossen. Klinkt als de man die alles verkocht wat hij had om het veld van verborgen schatten te kopen!
Verdergaand in het vers lezen we:
... om voor zichzelf een volk te zuiveren voor zijn eigen bezit dat ijverig is voor goede werken.
"IJverig voor goede werken" betekent niet "IJverig voor de wet" - integendeel! Wat louter werken onderscheidt van goede werken, is genade. Goede werken zijn werken die met God zijn gedaan. Zoals we eerder zagen, is wat ons als Gods volk onderscheidt, dat God met ons meegaat. We werken samen met Hem en Hij met ons. Dat is de essentie van onze relatie, zijn (Gods) heerschappij in ons leven erkennen.
Wanneer we Jezus, de agent van onze redding, heer, erkennen we God, de Bron van onze redding, als Heer, zelfs van de Heer Jezus Christus. Want hoewel Jezus de heer van allen is (volgens Handelingen 10:36), is het God Die uiteindelijk Alles in allen is (volgens 1 Korinthiërs 15:28).
1 Petrus vat in één passage samen wie we zijn als een dierbaar bezit van God.
1 Petrus 2: 9-10:
Maar u bent een uitverkoren ras, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk voor zijn eigen bezit, zodat u de voortreffelijkheden van hem kunt verkondigen die u uit de duisternis in zijn wonderbaar licht riep.
Ooit was je geen volk, maar nu ben je Gods volk; ooit had je geen barmhartigheid ontvangen, maar nu heb je barmhartigheid ontvangen.
We zijn niet alleen gekozen, koninklijk en heilig, maar het belangrijkste is dat we dat ook zijn Zijn eigen!
Nu we genade hebben ontvangen, laten we met Hem uitgaan in ons midden en Zijn voortreffelijkheid verkondigen aan allen die willen horen. We zijn niet langer een volk, maar we zijn nu het volk van God: Zijn dierbaar bezit.
Reacties