Partners in geven en ontvangen
Veel christenen proberen te geven, maar weten niet waar en hoe ze moeten beginnen. De Bijbel geeft duidelijke antwoorden op vragen die we hebben over geven.
Om meer te begrijpen, laten we beginnen met het definiëren van onze voorwaarden.
DE BEHOEFTE VAN DE MENS EN GODS LEVERING
Voordat we kunnen oefenen met geven, moeten we weten waarvoor het geven is. Enkele fundamentele concepten om te begrijpen zijn de behoefte van de mens en Gods voorziening.
Wat is een behoefte?
Een behoefte is het ontbreken van een noodzaak die God, door de toereikendheid van Zijn genade, klaar staat te vervullen. God is de Voorziener die in elke behoefte van Zijn volk voorziet.
Psalmen 23: 1:
De heer is mijn herder; Ik zal niet willen.
Een behoefte is een toestand die op een bepaald moment bestaat en die levering of verlichting vereist. Als eenmaal in een bepaalde behoefte is voorzien, hebben we die behoefte niet meer.
Wat is een aanbod?
Een voorziening is een voorziening die in een behoefte voorziet. God is de ultieme bron van voorziening.
Filippenzen 4:19:
Maar mijn God zal in al uw behoeften naar zijn rijkdom heerlijk voorzien door Christus Jezus.
Het voorzien in een voorraad in de materiële wereld kan verschillende vormen aannemen: goederen, diensten, fondsen, voedsel, kleding of onderdak.
Wie zijn de behoeftigen?
In het huidige informele gebruik is een behoeftige persoon iemand die constante bevestiging nodig heeft en geen zelfvertrouwen heeft. Dat is niet het bijbelse gebruik van het woord "behoeftig".
In de bijbel zijn de behoeftigen eenvoudig degenen die in nood zijn, meestal voor een bepaalde tijd.
Deuteronomium 15: 11:
Want de armen zullen nooit ophouden uit het land; daarom gebied ik u, zeggende: Gij zult uw hand wijd openen voor uw broeder, voor uw armen en voor uw behoeftigen in uw land.
2 Korinthiërs 9:9:
(Zoals geschreven is [Psalm 112: 9]: Hij heeft zich verspreid in het buitenland, hij heeft aan de armen gegeven; zijn gerechtigheid blijft in eeuwigheid.
De Bijbel geeft geen indicatie dat altijd dezelfde mensen in nood zullen zijn; maar het geeft wel aan dat er altijd zulke behoeften zullen zijn onder Gods volk.
Als gelovige zou ik in één omstandigheid vol en overvloedig kunnen zijn; in een ander kan ik honger hebben en in nood lijden.
Filippenzen 4:12:
Ik weet zowel hoe ik vernederd moet worden en ik weet hoe ik overvloedig moet zijn: overal en in alle dingen wordt mij opgedragen zowel verzadigd te zijn als honger te hebben, zowel overvloedig te zijn als in nood te lijden.
Op een gegeven moment een behoefte hebben, is niet noodzakelijk een indicatie van een gebrek aan geloof van mijn kant. Een broer kan altijd helpen.
Er zijn talrijke gevallen in de vroege kerk waar de gelovigen middelen bundelden om te voorzien in een buitengewone behoefte die door bepaalde individuen of groepen werd ervaren.
Handelingen 2: 44-45:
En allen die geloofden waren samen en hadden alle dingen gemeen;
En ze verkochten hun bezittingen en goederen, en verdeelden ze onder alle mensen, zoals iedereen nodig had.
Om te blijven waar het vuur van het Woord helder brandde, bleven na Pinksteren talrijke bekeerlingen in Jeruzalem in plaats van onmiddellijk naar huis terug te keren. Deze gelovigen hadden voedsel, kleding en onderdak nodig, en de gelovige inwoners van Jeruzalem stapten op het bord om in de behoefte te voorzien.
Een ander voorbeeld is gerelateerd in Handelingen 6.
Handelingen 6: 1-2:
En in die dagen, toen het aantal discipelen werd vermenigvuldigd, ontstond er een gemurmureer van de Grieken tegen de Hebreeën, omdat hun weduwen werden verwaarloosd in de dagelijkse bediening [of distributie].
Toen riepen de twaalf de menigte van de discipelen bij zich en zeiden: Het is geen reden dat we het woord van God moeten verlaten en tafels dienen.
Toen de kerk groeide, ontstond de behoefte om voor bepaalde individuen te zorgen die niet in staat waren om volledig in hun eigen behoeften te voorzien. Hier in Handelingen 6 was de verdeling aan de weduwen er een van voedsel. Ze moeten er behoefte aan hebben gehad! Allen moesten gelijk delen in het uitgekeerde voordeel.
SPONTANE EN GEPLANDE GEVEN
Er zijn in dit leven veel mogelijkheden om te geven. Sommige worden verwacht; anderen zijn dat niet. Om beter te begrijpen hoe dit onze donaties aan goede doelen beïnvloedt, is het nuttig om onderscheid te maken tussen spontane en geplande donaties.
Wat is spontaan geven?
Spontaan geven is de beslissing van een individu om te geven in een bepaalde (en mogelijk onverwachte) omstandigheid. Meestal zijn er een beperkt aantal partijen bij betrokken, zoals u en de ontvanger. Er is geen tussenpersoon; je hebt de volledige controle over de situatie.
Luke 10: 33-37:
Maar een zekere Samaritaan kwam, terwijl hij reisde, waar hij was; en toen hij hem zag, had hij medelijden met hem,
En ging naar hem toe, verbond zijn wonden, goot olie en wijn in, zette hem op zijn eigen beest en bracht hem naar een herberg, en verzorgde hem.
En de volgende dag, toen hij vertrok, nam hij twee penningen, en gaf ze aan de gastheer, en zeide tot hem: Zorg voor hem; en wat je ook meer uitgeeft, als ik terugkom, zal ik het je terugbetalen.
Wie van deze drie, denkt u, was nu de naaste van hem die onder de dieven viel?
En hij zei: Hij die hem barmhartigheid betoonde. Jezus zei tegen hem: Ga en doe ook jij.
Wat is gepland geven?
Geplande schenken is de beslissing van een individu om deel te nemen aan een collectieve inspanning om middelen te bundelen met andere gelovigen voor een gemeenschappelijk liefdadigheidsdoel. Geplande schenkingen zijn gebaseerd op een vertrouwensrelatie tussen de schenker en de gelovigen die de gelegenheid tot geven organiseren.
INDIVIDUELE EN COLLECTIEVE BEHOEFTEN
Een manier om te geven is om de individuen onder ons in nood te helpen (dit kan zowel op individueel als op collectief niveau worden gedaan); een andere is het ondersteunen van de collectieve inspanningen van de kerk om het Woord beschikbaar te maken voor een zo breed mogelijk publiek. Elk heeft zijn plaats.
De gelovigen van de eerste-eeuwse kerk hielpen om in individuele behoeften te voorzien door middel van collecties en collectieve behoeften door middel van partnerschappen.
GEVEN AAN INDIVIDUELE BEHOEFTEN TE VOLDOEN
Wat is een verzameling?
Een verzameling is een inspanning die wordt georganiseerd door een groep betrokken gelovigen om vrijelijk aangeboden middelen te bundelen om te voorzien in de behoefte van een geïdentificeerd individu of een groep individuen.
Handelingen 11: 28-30:
En daar stond een van hen op, genaamd Agabus, en betekende door de Geest dat er over de hele wereld grote schaarste zou zijn: wat gebeurde in de dagen van Claudius Caesar.
Toen besloten de discipelen, ieder naar zijn vermogen, hulp te zenden aan de broeders die in Judea woonden:
Dat deden ze ook, en stuurden het door de handen van Barnabas en Saulus naar de oudsten.
In dit specifieke geval was de behoefte heel duidelijk: de gelovigen in Jeruzalem hadden geen voedsel. De benodigde verlichting was voor voedsel.
1 Korinthiërs 16:1,3:
Wat betreft de inzameling voor de heiligen, zoals ik opdracht heb gegeven aan de kerken van Galatië, zo doet u dat ook.
En als ik kom, wie u ook zult goedkeuren door uw brieven, die zal ik zenden om uw vrijgevigheid naar Jeruzalem te brengen.
Een incasso hoeft niet financieel te zijn. Het kan ook een goed of dienst zijn, of zelfs in de categorie van basisbehoeften vallen zoals voedsel, kleding en onderdak (denk aan gastvrijheid als voorbeeld).
Een speciale collectie moet een bepaald tijdsbestek hebben. Zodra aan de behoeften is voldaan, kan de verzameling worden stopgezet en kunnen alle resterende activa worden besteed aan een ander goed doel.
GEVEN AAN COLLECTIEVE BEHOEFTEN TE VOLDOEN
Wat is een partnerschap?
Een partnerschap is de beslissing van een of meer gelovigen om zich in te zetten voor voortdurende bijdragen aan de collectieve inspanningen van de kerk om de bredere verspreiding van het Woord te vergemakkelijken. De duur van de toezegging wordt bepaald door de wens van de individuele betrokkenen en de duur van de behoefte.
Ons eerste en belangrijkste partnerschap is met God terwijl we met Hem omgaan. We kunnen ook vreugde hebben in de omgang met en partnerschap met andere gelovigen terwijl we samen werken aan de oogst van de Heer.
Filippenzen 4:15 [ESV]:
En u, Filippenzen, weet zelf dat in het begin van het evangelie, toen ik Macedonië verliet, geen enkele kerk een partnerschap met mij aanging bij het geven en ontvangen, behalve u.
U kunt bijdragen in een collectie om de behoeften van individuen te ondersteunen; u kunt bijdragen aan een partnerschap om de noodzaak te ondersteunen om het woord naar zoveel mogelijk mensen te verspreiden als collectief kan worden bereikt.
SAMENVATTING
Laten we de termen die we tot nu toe hebben geleerd bekijken.
- A genoodzaakt bent is het gebrek aan een noodzaak die God klaar staat om te vervullen leveren is een voorziening die aan een behoefte voldoet.
- De behoeftig zijn degenen die in nood zijn, meestal voor een bepaalde tijd.
- Spontaan geven is de beslissing van een individu om te geven in een bepaalde (en mogelijk onverwachte) omstandigheid.
- Gepland geven is de beslissing van een individu om deel te nemen aan een collectieve inspanning om middelen te bundelen met andere gelovigen voor een gemeenschappelijk liefdadig doel.
- A Collectie is een inspanning die wordt georganiseerd door een groep bezorgde gelovigen om vrijelijk aangeboden middelen te bundelen om te voorzien in de behoefte van een geïdentificeerd individu of een groep individuen.
- A vennootschap is de beslissing van een of meer gelovigen om zich in te zetten voor voortdurende bijdragen aan de collectieve inspanningen van de kerk om de bredere verspreiding van het Woord te vergemakkelijken.
DE GELOVIGE GEEFT PRIVILEGE NAAR GOD EN DE MENS
Gewapend met deze nieuwe kennis, wat is ons voorrecht voor God, onze medemens en de kerk?
DE GELOVIGE GEEFT PRIVILEGE NAAR GOD
Je eerste en meest noodzakelijke geschenk is jezelf - aan God en in dienst.
2 Korinthiërs 8:5:
En dit deden ze, niet zoals we hadden gehoopt, maar gaven eerst zichzelf aan de Heer en aan ons door de wil van God.
DE GELOVIGE BIEDT VOORRECHTEN NAAR ZIJN VOLGENDE MAN
De enige schuld die we onze medemens verschuldigd zijn, is lief te hebben.
Romeinen 13: 8:
Wees niemand iets verschuldigd dan elkaar lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld.
Ons voorrecht om goed te doen, geldt niet alleen voor de gelovigen, maar voor iedereen.
Galaten 6: 10:
Laten we, daar we daarom gelegenheid hebben, goed doen aan alle mensen, vooral aan hen die tot de huisgenoten van het geloof behoren.
We moeten goed doen, delen wat we hebben, vrijgevig zijn en bereid zijn om te delen.
Hebreeën 13:16 [ESV]:
Verwaarloos niet goed te doen en te delen wat u hebt, want zulke offers zijn God welgevallig.
1 Timoteüs 6:18 [ESV]:
Ze moeten goed doen, rijk zijn in goede werken, vrijgevig zijn en bereid om te delen,
DE GELOVIGE GEEFT VOORRECHTEN NAAR DE KERK
Het werk van de bediening zal niet krachtig vooruitgaan zonder toegewijde personen om de inspanning te leiden. We zijn liefde en respect verschuldigd aan degenen die vrijelijk hun diensten aanbieden om te voorzien in de behoefte aan spiritueel leiderschap in de kerk.
1 Thessalonicenzen 5: 12-13:
En wij smeken u, broeders, hen te kennen die onder u zwoegen en over u zijn in de Heer, en u vermanen;
En om hen zeer te waarderen in liefde omwille van hun werk. En heb vrede onder elkaar.
We moeten alle goede dingen delen met degenen die lesgeven.
Galaten 6: 6 [ESV]:
Laat degene die het woord leert, alle goede dingen delen met degene die onderwijst.
Als ze een behoefte hebben, moeten we hulp sturen voor hun behoeften.
Filippenzen 4:16:
Want zelfs in Thessaloniki hebt u keer op keer naar mijn behoefte gestuurd.
DE VERWACHTING EN BELONING VAN DE GEGEVENS
Geven is de zaaitijd van de zaaier. God is het die de oogst verzekert.
2 Korinthiërs 9:6:
Maar dit zeg ik: Wie spaarzaam zaait, zal ook spaarzaam oogsten; en hij die overvloedig zaait [Grieks: met zegen] zal ook overvloedig oogsten [met zegen].
Waarom zou je spaarzaam zaaien? Een zaaier kan terughoudend zijn om te veel zaad te zaaien, omdat hij er de voorkeur aan geeft meer opzij te zetten, zodat hij het kan roosteren of later kan malen en brood kan bakken om zijn eetlust te stillen.
2 Korinthiërs 9:10 [ESV]:
Hij die de zaaier zaad en brood als voedsel levert, zal uw zaad voor zaaien voorzien en vermenigvuldigen en de oogst van uw gerechtigheid vergroten.
De mens heeft zowel zaaien als eten nodig. Als een man zelfzuchtig al zijn zaad zou eten om zijn honger te stillen, zou hij uiteindelijk echt honger lijden bij gebrek aan toekomstige gewassen. Het is aan de man om te beslissen hoeveel zaad hij opzij moet zetten voor voedsel en hoeveel zaad hij opzij moet zetten om te zaaien. Hoe meer zaad hij opzij zet voor gewassen, hoe vrijer hij kan zaaien.
Als de Bron van alle voorziening is God de open hand die voor elk levend wezen zorgt.
Psalmen 145: 16:
U opent uw hand en bevredigt het verlangen van al het levende.
We komen met open hand naar Gods open hand om te ontvangen. We nemen niet iets in onze hand, in de verwachting dat God ons iets teruggeeft omdat we iets hebben gegeven.
Hij die gelooft, zaait met zegen en verspreidt het zaad overvloedig, wijd en zijd, wat resulteert in overvloed ondanks alle obstakels die de oogst zouden kunnen bedreigen. Hij zaait met open hand, zorgeloos, met overgave.
We erkennen dat als we ooit iets te geven willen hebben, het in de eerste plaats moet komen van de hand van God die voorziet. Hij vult ons, omhoog en omhoog en omhoog, totdat we overlopen. Dat is het gevende deel! Ons hart verheugt zich met dankzegging.
2 Korinthiërs 9:12,15:
Want de bediening van deze dienst voorziet niet alleen in het gebrek van de heiligen, maar is ook overvloedig door vele dankbetuigingen aan God;
God zij dank voor zijn onuitsprekelijke gave.
Godzijdank inderdaad! We hebben open handen en open harten om te geven.
Reacties